คลื่นไฟฟ้าหัวใจคืออะไร?

เยื่อหุ้มเซลล์กล้ามเนื้อหัวใจเป็นเยื่อกึ่งซึมผ่านได้เมื่อพักผ่อนจะมีการจัดเรียงไอออนบวกที่มีประจุบวกจำนวนหนึ่งไว้นอกเมมเบรนจำนวนแอนไอออนที่มีประจุลบจำนวนเท่ากันถูกจัดเรียงในเมมเบรน และศักย์ภายนอกของเมมเบรนจะสูงกว่าเมมเบรน ซึ่งเรียกว่าสถานะโพลาไรซ์ในช่วงเวลาที่เหลือ cardiomyocytes ในแต่ละส่วนของหัวใจจะอยู่ในสภาพโพลาไรซ์ และไม่มีความแตกต่างที่อาจเกิดขึ้นได้เส้นโค้งที่อาจเกิดขึ้นจากเครื่องบันทึกปัจจุบันเป็นเส้นตรง ซึ่งเป็นเส้นตรงของคลื่นไฟฟ้าหัวใจที่พื้นผิวเมื่อ cardiomyocytes ถูกกระตุ้นด้วยความเข้มข้นระดับหนึ่ง การซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์จะเปลี่ยนไปและไอออนบวกจำนวนมากจะแทรกซึมเข้าไปในเยื่อหุ้มเซลล์ในเวลาอันสั้น ดังนั้นศักยภาพภายในเมมเบรนจะเปลี่ยนจากค่าลบเป็นค่าลบกระบวนการนี้เรียกว่าการสลับขั้วสำหรับหัวใจทั้งหมด การเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นของ cardiomyocytes จาก endocardial ไปเป็น depolarization ของลำดับ epicardial เส้นโค้งที่อาจเกิดขึ้นที่ติดตามโดยเครื่องบันทึกปัจจุบันเรียกว่าคลื่น depolarization นั่นคือคลื่น P และ ventricle ของเอเทรียมบนพื้นผิวคลื่นไฟฟ้า QRS QRSหลังจากที่เซลล์ถูกกำจัดออกไปจนหมด เยื่อหุ้มเซลล์จะปล่อยประจุบวกจำนวนมาก ทำให้ศักยภาพในเมมเบรนเปลี่ยนจากบวกเป็นลบและกลับสู่สถานะโพลาไรซ์เดิมกระบวนการนี้ดำเนินการโดย Epicardium ไปยัง endocardium ซึ่งเรียกว่า repolarizationในทำนองเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างการทำซ้ำของ cardiomyocytes นั้นถูกอธิบายโดยเครื่องบันทึกปัจจุบันว่าเป็นคลื่นขั้วโลกเนื่องจากกระบวนการ repolarization ค่อนข้างช้า คลื่น repolarization จะต่ำกว่าคลื่น depolarizationคลื่นไฟฟ้าหัวใจของเอเทรียมอยู่ในระดับต่ำในคลื่นหัวใจห้องบนและฝังอยู่ในช่องท้องคลื่นขั้วของโพรงสมองปรากฏเป็นคลื่น T บนพื้นผิวคลื่นไฟฟ้าหัวใจหลังจากที่คาร์ดิโอไมโอไซต์ทั้งหมดถูกรีโพลาไรซ์ สถานะโพลาไรซ์ก็กลับคืนมาอีกครั้งไม่มีความแตกต่างที่อาจเกิดขึ้นระหว่างเซลล์กล้ามเนื้อหัวใจในแต่ละส่วน และคลื่นไฟฟ้าหัวใจที่พื้นผิวถูกบันทึกลงในเส้นศักย์ไฟฟ้าเท่ากัน

หัวใจเป็นโครงสร้างสามมิติเพื่อสะท้อนกิจกรรมทางไฟฟ้าของส่วนต่างๆ ของหัวใจ อิเล็กโทรดจะถูกวางไว้ในส่วนต่างๆ ของร่างกายเพื่อบันทึกและสะท้อนกิจกรรมทางไฟฟ้าของหัวใจในการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจตามปกติ มักจะวางอิเล็กโทรดตะกั่ว 4 ขาและอิเล็กโทรดตะกั่วทรวงอก V1 ถึง V66 และบันทึกคลื่นไฟฟ้าหัวใจ 12 ลีดแบบธรรมดาตะกั่วที่แตกต่างกันจะเกิดขึ้นระหว่างอิเล็กโทรดสองขั้วหรือระหว่างอิเล็กโทรดกับปลายศักย์ตรงกลาง และเชื่อมต่อกับขั้วบวกและขั้วลบของกัลวาโนมิเตอร์ด้วยคลื่นไฟฟ้าหัวใจผ่านลวดตะกั่วเพื่อบันทึกกิจกรรมทางไฟฟ้าของหัวใจตะกั่วสองขั้วเกิดขึ้นระหว่างขั้วไฟฟ้าทั้งสองขั้วหนึ่งขั้วเป็นขั้วบวกและอีกขั้วหนึ่งเป็นขั้วลบตะกั่วสองขั้วรวมถึงตะกั่ว I, ตะกั่ว II และตะกั่ว III;ตะกั่วโมโนโพลาร์จะเกิดขึ้นระหว่างอิเล็กโทรดกับปลายศักย์กลาง โดยที่อิเล็กโทรดตรวจจับคือขั้วบวก และปลายศักย์ตรงกลางคือขั้วลบปลายไฟฟ้าตรงกลางคือ ความต่างศักย์ที่บันทึกที่ขั้วลบมีขนาดเล็กเกินไป ดังนั้น อิเล็กโทรดลบจึงเป็นค่าเฉลี่ยของผลรวมของศักย์ไฟฟ้าของลีดของอีกสองขา ยกเว้นอิเล็กโทรดของโพรบ

คลื่นไฟฟ้าหัวใจจะบันทึกเส้นโค้งของแรงดันไฟฟ้าในช่วงเวลาหนึ่งคลื่นไฟฟ้าหัวใจถูกบันทึกลงบนกระดาษพิกัด และกระดาษพิกัดประกอบด้วยเซลล์ขนาดเล็กที่มีความกว้าง 1 มม. และสูง 1 มม.abscissa หมายถึงเวลาและตัวกำหนดแทนแรงดันไฟฟ้าปกติจะบันทึกที่ความเร็วกระดาษ 25 มม./วินาที ตารางขนาดเล็ก 1 เส้น = 1 มม. = 0.04 วินาทีพิกัดแรงดันคือ 1 ตารางเล็ก = 1 มม. = 0.1 mvวิธีการวัดของแกนคลื่นไฟฟ้าหัวใจส่วนใหญ่ประกอบด้วยวิธีการมองเห็น วิธีการทำแผนที่ และวิธีการค้นหาตารางหัวใจผลิตเวกเตอร์กัลวานิกที่แตกต่างกันมากมายในกระบวนการของการสลับขั้วและการเปลี่ยนขั้วเวกเตอร์คู่กัลวานิกในทิศทางที่ต่างกันจะรวมกันเป็นเวกเตอร์เพื่อสร้างเวกเตอร์คลื่นไฟฟ้าหัวใจแบบบูรณาการของหัวใจทั้งหมดเวกเตอร์หัวใจเป็นเวกเตอร์สามมิติที่มีระนาบด้านหน้า ทัล และแนวนอนที่ใช้กันทั่วไปในทางการแพทย์คือทิศทางของเวกเตอร์บางส่วนที่ฉายบนระนาบด้านหน้าระหว่างการสลับขั้วของหัวใจห้องล่างช่วยตรวจสอบว่ากิจกรรมทางไฟฟ้าของหัวใจเป็นปกติหรือไม่